Hoe het begon...

Doneren per kilometer kan via alexpieterpadpoging

In december 2019 deed ik mee aan de Veluwe Wintertrekking, een tweedaagse trailrun over de Veluwe. Daar leerde ik Wouter Huitzing kennen, die ik al wel van naam kende, maar niet persoonlijk. Ik wist dat hij eerder dat jaar het Pieterpad non-stop had afgelegd in 98 uur en 17 minuten en ik was nieuwsgierig. Hij vertelde mij uitgebreid over zijn voorbereiding en ervaringen én dat het zeker sneller moest kunnen. Het zaadje was geplant!

De wedstrijd heb ik niet uitgelopen vanwege een knieblessure. Toen ik daar in februari aan geopereerd was en in maart weer voorzichtig aan sporten dacht ging de wereld op slot. Tijd voor alternatieve plannen. Eén daarvan was een oude belofte aan mijzelf: een héle triathlon (ironman) vóór mijn vijftigste. En aan het einde van kalenderjaar 2020 zou ik vijftig worden, dus het moest nu gebeuren. Inschrijven had ik al eerder gedaan: de Frysman triathlon in Friesland op 11 juli.  Lopen kon ik nog nauwelijks, maar fietsen wel, dus een fiets gekocht in Lelystad en gelijk maar naar huis gefietst in Gouda, wat met die knie nog een hele opgave bleek!

De Frysman ging niet door vanwege Covid-19, dus maakte ik een parcours van rondjes bij mij in de buurt, waarbij ik steeds langs een tot  verzorgings-punt omgedoopte pick-nicktafel kwam en ging ik toch van start. Mede door fanatiek support finishte ik nét binnen de elf uur.

In de tussentijd sprak ik Wouter regelmatig en trainde ik ook wel eens met hem. Hij vond mij wel iemand die zijn record zou kunnen aanvallen en vroeg me er regelmatig naar. Het moest echter wel in mijn (wedstrijd-) agenda passen en eerst was de Frysman aan de beurt én lopen, eerder mijn sterke punt, was nog niet op niveau. Voorzichtig zette ik "Pieterpad" met potlood mei 2021 in mijn agenda. Het begon nu wel een beetje te borrelen. Ondertussen verbrak Gerben Oevermans het record in september 2020 met bijna 10 uur: 88 uur en 45 minuten. 

In mei 2021 was er voor mij geen Pieterpad, maar wel een succesvolle recordpoging op het 157 km lange UPNL (UltraPadNederLand). Ondanks, of misschien wel dankzij, dit succes was ik wel een beetje bang geworden voor het Pieterpad. Ik slaap graag en zo'n meerdaagse tocht met (heel) weinig slaap?

In mei was er wél een Pieterpad recordpoging. Drie min of meer tegelijk zelfs! Irene Kinnegim (van wie ik het record op de UPNL had verbeterd), Teun Geurts en Addie van Vleuten gingen het proberen. Teun deed het "zelfvoorzienend" (Gebruik makend van wat hij onderweg tegenkwam, dus zonder crew, camper, bootje voor de overtochten en andere vooraf geregelde hulp) en finishte na 83 uur en 56 minuten. Addie zette het record op 78 uur en 10 minuten. Echt wel een serieuze tijd! De oorspronkelijke tijd van Wouter leek mij haalbaar, de tijd van Gerben zou ook nog wel te doen moeten zijn, maar met 78 uur wordt het nu wel écht serieus!

Adriaan Pandelaers, een loopmaatje van me en een fantastische mental coach, had ik al van mijn "plan in potlood" verteld. Hij heeft Addie ondersteund tijdens zijn poging en kent ook Teun heel goed. Ook hij hield het Pieterpadvuurtje brandend en toen hij mij aan het begin dit jaar vroeg hoe het met mijn Pieterpadplannen stond, besloot ik het te gaan doen, tijdens Hemelvaart 2022! (bedankt, Adriaan...)

Voordat anderen de tijd van Addie verbreken moet ik zorgen dat mijn naam ook in het lijstje komt! Door weg te gaan op de tijd van Addie neem ik natuurlijk het risico om (volledig) in te storten en ook de tijd van Wouter niet meer te halen. Dat is dan maar zo. Ik ben in ieder geval vast besloten om het hele pad uit te lopen, al duurt het vijf dagen!

​En nu is de voorbereiding serieus begonnen!